ภาวะโรคซึมเศร้า เป็นหนึ่งในโรคที่หลายคนเริ่มหันมาให้ความสำคัญกันมากขึ้น ซึ่งในปัจจุบันมีผู้ป่วยด้วยโรคซึมเศร้ามากกว่า 300 ล้านคนทั่วโลก และในประเทศไทยเองก็มีผู้ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าสูงถึง 1.5 ล้านคนเลยทีเดียว ซึ่งโรคนี้ไม่เพียงแต่ต้องการการรักษาทางการแพทย์ที่เหมาะสมแต่การใส่ใจดูแลจากคนรอบข้างทั้งร่างกายและจิตใจก็เป็นสิ่งสำคัญ ที่จะช่วยให้พวกเขาก้าวผ่านโรคนี้ได้อย่างมีความสุข 

 

เราเชื่อว่าหลายคนคงเป็น ก็ไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง เริ่มบทสนทนา หรือการเป็นผู้ฟัง โดยเฉพาะกลุ่มเพื่อนที่เมื่อก่อน เราอาจจะคุยกันแบบเพื่อน บางทีก็มีบูลลี่บ้าง หยอกล้อบ้าง แต่ความเป็นเพื่อนก็ไม่ได้มีเจตนาไม่ดี ซึ่งนี่คือปัจจัยสำคัญ เพราะเราจะกังวลว่าเราควรเปลี่ยนการกระทำของเราดีไหม คำตอบของข้อนี้คือ ไม่ต้องเปลี่ยนความเป็นตัวเราเพื่อผู้ป่วยโรคซึมเศร้า แต่!!! เราควรระมัดระวังเรื่องคำพูดมากขึ้น ทั้งนี้เพื่อเป็นการป้องกันคำพูดที่อาจจะไปในทิศทางลบ หรือบั่นทอนจิตใจของผู้ป่วย เช่นเดียวกัน หากเป็นคนในครอบครัวเรา ยิ่งจะมีคำพูดเชิงการสอนหรือแนะนำ เช่น พ่อแม่บ่นเราว่าเรากลับบ้านดึก ซึ่งพ่อแม่เราก็เป็นห่วงเรานั่นแหละ เลยอาจมีคำพูดรุนแรงอยู่ในบทสนทนานั้นๆ นี่เองจึงทำให้เราต้องคำนึงถึงการพูดโต้ตอบ เพื่อสร้างให้บรรยากาศนั้นดีขึ้นและไม่อยู่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียด หรือหลายๆ คนน่าจะคุ้นๆ กับคำว่า ‘เซฟโซน’ นั่นละ

 

เราลองคัดสิ่งที่เป็นหัวใจสำคัญว่าเราควรทำอะไรบ้าง เพื่อทำให้เราได้ทบทวนกันว่า ถ้าเราจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของเราเพื่อผู้ป่วยโรคซึมเศร้า แต่ก็จะไม่ทิ้งความเป็นตัวเรา จนทำให้เกิดความน่าประหลาดใจให้กับผู้ป่วยโรคซึมเศร้า

 

เมื่อมีสิ่งที่ควรทำกันไปแล้ว เราก็ต้องกลับเข้าสู่โหมดระมัดระวังกันบ้าง แน่นอนว่า เรื่องนี้อาจจะยากสักนิดนึง แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะทำไม่ได้ และสิ่งที่ห้ามจะทำให้เราใช้ชีวิตร่วมกับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าได้เป็นอย่างดี ไม่ยากเลย

 

สุดท้ายเราจะอยู่ร่วมกับผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ในแบบที่เขาก็เป็นคนปกติคนนึง ที่แค่ต้องการที่พึ่งทางจิตใจก็เท่านั้นเอง อย่าคิดว่าเขาแกล้งเศร้า เพราะโรคซึมเศร้าถือเป็น ‘การเจ็บป่วย’