เป็นกันบ้างไหม เวลาเครียดหรือเศร้า เราจะเลือกกินเพื่อฮีลใจ ซึ่งนั่นก็คือ Emotional eating ไม่แปลกเลยที่เราจะกินเพื่อตอบสนองอารมณ์ของเรา แต่ถ้าแก้ปัญหาด้วยการกินตลอดอาจมีผลเสียตามมา
ความเศร้า ความเหงา ความเจ็บปวด บางทีเราก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว บางทีเราแค่อยากเล่าให้ฟัง แต่มันกลับกลายเป็นการปล่อยพลังลบแบบไม่รู้ตัว
ใครเป็นเหมือนกันบ้าง? รู้สึกว่าการตื่นนอนแล้วต้องลุกออกจากเตียงไปทำงาน มันยากเย็นซะเหลือเกิน ยิ่งใกล้สิ้นปี จะหยุดยาว อากาศครึ้มๆ หนาวๆ ยิ่งรู้สึกว่าอยากจะนอนขดอยู่ในผ้าห่มไม่อยากจะลืมตาถึงแม้จะใกล้วันหยุดได้ไปเที่ยวแต่ก็ยังไม่อยากจะลุกไปทำงาน
